Lucebert, keizer der vijftigers (zelfkroning), vereerd en na de onthulling door Hazeu dat hij een jodenhater en bewonderaar van Hitler was, werd toch een beetje afgedankt. Hazeu leverde een boeiende levensbeschrijving van de man. Links in gevoelens, maar met een tweede huis in het Spanje van dictator Franco. Hij had in de armoedige jaren vijftig moeite om aan de kost te komen.
Ik woonde rond 1960 op kamers bij pottenbakster Frieda Koch, Van Eeghenlaan 7 in Amsterdam. Zij was eerder de geliefde van Lucebert geweest en had voor hem Bert Schierbeek verlaten. Toen ik op de Van Eeghenlaan woonde herinnerden tekeningen van Lucebert op de vloerplinten aan de roemruchte jaren van knarsende liefde en bijbehorend verdriet.
In het boek o.a. een fraaie foto van Frieda Koch wier dochter ik nog even beminde. Zij (die dochter) was veel te jong en schrok toen ik haar zoende. Ik moest mijn excuses aanbieden. Frieda aanvaardde die met een warme, begripvolle glimlach. Maar daar schrijft Hazeu natuurlijk niet over. Wel veel over de gelauwerde dichter en schilder die postuum toch een beetje (?) van zijn voetstuk viel.
Houdt u niet van gevallen dichters of kiest u liever voor een andere biografie of twee anderen? Kuyper, Wiesenthal, Mata Hari, Anna Blaman, Beel en wie al niet meer…
Geef een reactie