In 't Wasdom

antiquariaat Cornelissen & De Jong – Notter | Zwolle
juni 16th, 2021 by Jaap de Jong

Reve in Veenendaal. Bij kapper Visser op ’t Stationsplein

Vannacht droomde ik dat ik met drie stevige riemen was vastgebonden in een zwartleren stoel in de kapperszaak Visser op het oude stationsplein in Veenendaal. De oude kapper Visser – de man met de witte kuif – stond achter de kassa en keek door het raam naar buiten. Daar stond het oude Veenendaals stationsgebouw – ooit het pronkjuweel van de lijn Rhenen-Utrecht – maar nu leek het wel alsof het ieder moment kon instorten.

Op de vraag hoe er geknipt moest worden antwoordde mijn vader: “Kort Amerikaans, wat anders?”. Op de kapperstafel lag een blauw boek met een rare titel: Bij ’t barnen van ’t gevaar. Ik vond dat barnen een vreemd, maar toch ook spannend woord. De kappersknecht, die Rik Valkenburg heette, begon te knippen en het zag er naar uit dat hij voorlopig niet zou ophouden. In een mum van tijd veranderde hij mij in een jonge skinhead, een soort nazi-jongen van nog geen negen jaar oud. Een kaalkop tussen de Veense langharigen. Ik was wel in de wereld, maar niet van de wereld en dat zou ik weten. Dat is eigenlijk altijd zo gebleven, zo wist ik in mijn wakkere, lucide, droomtoestand: in de volle verzekerdheid van mijn schuldig leven.

Toen was het plots 4 mei, 20.00 en speelde er een grote blonde jongen Last Post op een trompet die ineens veranderde in een saxofoon. Ook stond de tram stil, hoewel er in heel Veenendaal geen trambaan te bekennen was.

Buiten liepen drie mannen. Een soldaat en twee andere mannen in een pak. Het was hetzelfde drietal dat de oude kapper Visser voorbij zijn raam zag lopen. Eén van hen was keurig gekleed. Hij droeg een suède pak. De andere man had een bril en twee borstzakjes op zijn colbert. Ze kwamen mij vagelijk bekend voor en eensklaps wist ik het. Ik had ze eerder gezien, in een wolwinkel op de Kerkewijk – De Eenhoorn – een plaats waar ik niet komen mocht en toch kwam. Ondanks mijn komen was het dak niet ingestort. Niet neergekomen op Teigertje, noch gevallen op Woelrat en ook niet op mij.

Later nog zag ik hen weer. Op de Boslaan waar ik tante Johanna en oom Co de wekelijkse leverworst bracht. Er werd over hen gefluisterd, ook dat er gevochten was in een supermarkt. Toen verscheen mij een droomgezicht en daalde er een wit laken vanuit de hemel waarop met grote letters stond: “In Veenendaal heb ik een evenwicht gevonden, dat ik nooit eerder heb gekend. Eindelijk ontplooit zich mijn talent in volle kracht. Ik hoop op enkele goede jaren nog, om te maken wat ik wil”

Toen werd ik wakker en ziet, het was een droom.


Maas, Nop (2009-2012). Kroniek van een schuldig leven [3 dln., De vroege jaren 1923-1962 - De rampjaren 1962-1975 - De late jaren 1975-2006]. Amsterdam: G.A. van Oorschot. I.z.g.st., als nieuw en met leeslinten. Gebonden in linnen met stofomslag, 1e druk. Met illustraties, bibliografie en noten. € 95,00.

Meer Reve bij Cornelissen & De Jong.

PHP Code Snippets Powered By : XYZScripts.com