Konrad Adenauer (1876-1967) The Father of the New Germany noemen klinkt wat zoetsappig, maar het is verdedigbaar. Duitsland was na 1945 een verzameling ruïnes. Nu is het opnieuw de sterkste staat in Europa. Adenauer, een conservatieve heer met een lange ervaring als burgemeester van Keulen, bleek het meest geschikt om Duitsland weer aanzien te geven. Conservatief. Niet echt fout, al onderschatte hij rondom 1933 de duivelse plannen van Hitler. Met het verzet had hij weinig tot niets te maken, maar hij was afstandelijk genoeg om door de nazi’s als burgemeester afgezet te worden. Enkele keren zat hij kort vast.
Als felle anti-communist kon hij het goed vinden met de bezetters in het Westen. Een zware klus kreeg hij in 1955 toen hij in Moskou de laatste tienduizend Duitse krijgsgevangenen los moest zien te krijgen. Gelukkig voor hem zaten de Russen ook met die ontevreden schurken in hun maag. Het was niet zo dat Adenauer die voormalige soldaten omarmde, maar het waren wel Duitse onderdanen. Pas op de laatste dag van zijn verblijf in Moskou kwam het tot een vergelijk toen Nicolai Boelganin uitriep: Je kunt ze allemaal van ons krijgen. Ook zonder verdrag. Adenauer kreeg later nog kritiek dat hij Boelganin op zijn woord had geloofd.
Adenauer zei eens dat verdragen net zijn als jonge meisjes en rozen: ze verwelken snel. Of hij verstand van jonge meisjes had is de vraag. In ieder geval wel van rozen. Hij had een enorme rozentuin. Er is tegengesproken dat hij ze kweekte, hij verzorgde ze. Die tuin is nog steeds te bezichtigen in Rhöndorf aan de Rijn waar hij op hoge leeftijd overleed.
Meer biografieën
Geef een reactie